پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

هر سال در اواسط دی ماه خبر‌هایی در خصوص بازبینی منجر به افزایش عملکرد طرح ترافیک شنیده می‌شود. طرحی که عدالت در آن به لجن کشیده شده و با محصور کردن دور خانه مردم، حق قانونی شان در زندگی آزاد را از آنان سلب کرده ایم و با گردن کلفتی هم هیچ پاسخی نمی‌دهیم (پاسخی نداریم که بدهیم). این طرح گردن کلفت و ناکارآمد، زیست خانوادگی، سلامت جسمی- روانی افراد و اقتصاد خانوار را نشانه گرفته و ضمن برخورداری از ناکارآمدی اثبات شده در کاهش آلودگی هوا، بعنوان عاملی برای تامین بودجه شهرداری آنهم بشکلی ناپایدار در نظر گرفته می‌شود. اگر شهروندان از گرفتن حقوق حقه خود در طرحی نظیر طرح ترافیک عاجز باشند، چه انتظاری می‌توانیم برای تحول جامعه و ایجاد تغییر در سایر سطوح داشته باشیم؟ همانند سنوات قبل، رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر تهران، روایت گر اخباری احتمالی از ایجاد بهبود در طرح ترافیک است. شاید خیلی‌ها یادشان نیاید، اما زمانی بود (سال‌های قبل از ۱۳۹۰) که سرباز راهور بخودش اجازه می‌داد برای جلوگیری از ورود راننده به طرح ترافیک، به زور وارد خودروی شخصی شده و فرد را جریمه یا به پارکینگ منتقل کند. نستالوژی‌هایی دردآور از طرحی ناکارآمد.

«بامزه است!» این توصیف یکی از شهروندان تهرانی از خودروهای برقی فعال در بازار بزرگ تهران است. خودروهایی که آمده‌اند تا از حجم آلودگی هوا و صدا کم کنند «بامزه» توصیف می‌شوند. اما این توصیف چه معنایی دارد؟